خوشا راهی که پایانش تو باشی...

حضرتِ ماه

کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی

نگاه دار دلی را که برده ای به نگاهی…..

من و خیال تو یا ایها العزیز …

به پای هم پیر شدیم، من و خیال تو یا ایها العزیز …

خودت یادمان می دهی

  انگار تنهایی های تو خیلی بزرگترند.

خودت برایمان نامه می نویسی٬

خودت یادمان می دهی که چگونه آمدنت را آرزو کنیم !!!

و امّا بَعد فَحَیّ هَلا٬ فَاِنَّ النّاس یَنتَظِرونَکَ لا‌‌ رایَ لَهُم فی غَیرکَ فَالعَجَلَ ثُّم العَجَلَ العَجَلَ…

بیا که مردم چشم به راه تواند و به غیر تو نظری ندارند…بشتاب…بشتاب…بشتاب…